نقدی بر جریان تجددگرایی بلوچ
چندی پیش دکتر عبدالوهاب شهلی بر یادداشتی تحت عنوان جریان تجدد گرای بلوچ نوشت و درآن امینی فرد نماینده ایرانشهر در مجلس دهم را نماینده این جریان جدید دانست .
آقای عبدالسلام علمی با ارائه پرسش هایی این موضوع را به نقد کشیده است :
جریان تجدد گرای بلوچ را چگونه تعریف می کنید و مولفه های شناسای آن کدامند؟مکران بلوچستان محمل جغرافیایی این جریان عنوان نموده اید؟ ویژگی های مکران نسبت.به سایر نقاط بلوچستان برای رشد این جریان را چه می دانید؟نمایندگان این جریان فکری بطور مصداقی چه کسانی هستند؟ایا دکتر امینی فرد نماینده این جریان است؟این جریان در تقابل با کدام جریانات فکری و با چه شناساهایی قرار میگیرد؟
محل اتصال جناب دکتر امینی فرد با این جریان چگونه شکل گرفته است و بر مبنای کدام مولفه؟و ایشان چگونه می توانند به هویت یابی جریانی که مدعای ان هستید کمک نماید؟نوشته اید اصلاح طلبان حاضر به حمایت نشدند؟ با کدام استناد تا جایی که من مطلع ام و پرسیدم قرار بوده ایشان میثاق نامه شورای اصلاح طلبان را امضا کنند که در همان موعد برقراری تماس با ایشان امکان پذیر نبوده است.خود دوستان شورا در این جمع هستند می توانند در این مورد توضیح بدهند.
اینکه جناب دکتر امینی فرد از خبرگان علمی در حوزه پزشکی هستند بر کسی پوشیده نبوده ونیست و به همین جهت شناخته شده تر است تا بواسطه عضویت در جریانی که آنرا تجدد گرا نمایده اید.از جریانی دیگر با عنوان "عاریتی" یاد نموده اید که بنام بلوچ و به کام خود فعالیت می کند اگر ممکن است شناساهای این جریان را نیز ارایه بفرمایید و حتی المقدور نمایندگان مصداقی این جریان را؟
در مورد نطق ایشان آنچه من برداشت کردم انگار ادامه گزارش جناب دکتر هاشمی بود که ارایه نمودند که در لحظات پایانی اندکی به مشکلات و مسایل حوزه بهداشت و درمان پرداختند.به نظرم جا داشت ایشان در این وقت کم همانطور به به دفاع از طرح پرداختند به کاستی های آن هم اشاره می کردند.
اگر از منظر شما ارایه چنین نطقی معیاری است برای یک نماینده ملی و فرا منطقه ای پس شاید بتوان نتیجه گرفت شما به حداقل ها اکتفا نموده اید و این قناعت شاید تقلیل همه مسایل و مشکلاتی باشد که همچنان در حوزه بهداشت ودرمان وجود دارد و جولان می دهد بعنوان اشاره یکی از آنها را در گزارش وضعیت فقر جناب دکتر مدیری معاون رفاه وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی می توان دید و بدین مفهوم که "با وجود گسترش برخی زیرساختها اما مردم همچنان بدلایل متعدد توان استفاده از ان را ندارند و این نوع جدیدی از فقر است.
پیش از این عبدالوهاب شهلی نوشته بود :
انتخابات در ایران یکی از مهم ترین عرصه های زایش گری اجتماعی و فرهنگی است. به قول ماکس وبر در انتخابات این امکان وجود دارد که چهره های کاریزماتیک سیاسی ظهور و بروز پیدا کنند و فضای ذهنی محدود و محافظه کار بوروکرات های انتصابی را بشکنند. فرق یک بوروکرات با یک سیاستمدار در چارچوب، حرکت کردن اولی و به پرسش گرفتن چارچوب ها توسط دومی است.
در انتخابات اخیر مجلس شورای اسلامی در استان سیستان بلوچستان پیروزی دکتر محمدنعیم امینی فرد، از یک منظر، پیروزی جریان تجددگرای بلوچ بود که فضای کنشکری بیشتری در مکران بلوچستان دارد. موفقیت امینی فرد در انتخابات برخاسته از پیوندهای حقیقی اش با جریان اجتماعی تجدد گرای بلوچ بود؛ حتی در شرایطی که اصلاح طلبان و دولت حاضر به حمایت از ایشان نشدند و برخلاف ادعاهایشان تمایلی واقعی برای همکاری با جریان تجددگرای بلوچ ندارند و هم پیمانی سیاسی با جریان های دیگر را ترجیح می دهند.
امینی فرد به عنوان پزشکی خبره که در یکی از بهترین دانشگاههای کشور درس خوانده و عالی ترین درجات علمی را طی نموده است می تواند نقشی تاریخی در هویت یابی جریان تجددگرای بلوچ داشته باشد؛ جریانی که از قوم گرایی گذر کرده اما به دنبال ارتقای جایگاه بلوچ در عرصه ی ملی است و دیگر نمی خواهد چهره های عاریتی به اسم او ولی به کام خودشان، سخنگوی مطالباتش باشند!
هر چند بخشی از فضای اجتماعی ایرانشهر هنوز در فضای ماقبل انتخابات است و مواجهه اش با پیروز رقابت های انتخاباتی هنوز به عنوان رقیب است تا نماینده، اما اولین نطق امینی فرد نشان از قابلیت های ستودنی ایشان برای قرار گرفتن در جایگاه یک نماینده ی ملی و فرامنطقه ای دارد و لذا ضروری است که نیروی اجتماعی تجددگرای بلوچ، جدا از جناح گرایی و منطقه گرایی، از فرصت حضور ایشان در مجلس و تعلق اش به جریان متجدد بهره گیرد و با اعتماد به نفس، جایگاه واقعی اش در جامعه ی بلوچستان را ارتقاء دهد و نقش تاریخی اش را ایفا کند. البته این مهم در گروی بازتر شدن فضا توسط حاکمیت جهت کنشگری نیروهای تحصیلکرده و نیز متجدد بلوچ در عرصه های استانی و ملی است.
