از قاچاق در سیستان و بلوچستان تا قاچاق در بندرعباس

چندی پیش دو خبر درمورد کشفیات قاچاق در خروجی خبرگزاری های رسمی کشور قرار گرفت یکی مربوط به چابهار و دیگری مربوط به بندر عباس .

باتک نیوز ؛ در چابهار یک اتومبیل سواری پژو که قصد داشت چند طاقه پارچه را از منطقه آزاد چابهار خارج کند توسط مامورین مبارزه با قاچاق توقیف شد و 29 میلیون تومان نیز علاوه بر مصادره اموال قاچاق جریمه شد .

خبر دیگر مربوط به کشف محموله قاچاق لوازم خانگی به تعداد 210 کانتینری به ارزش 190 میلیارد تومان که از گمرک بندر عباس و بصورت پلمپ شده قصد داشت که به مرکز کشور وارد شود ، محموله ای که قطعا اولین محموله قاچاق در این سطح در بندر عباس نبوده است و قطعا قاچاق چیان برای اولین بار اقدام به همچنین ریسکی نمی کردند و معلوم نیست این باند تا کنون تا چه اندازه قاچاق در بازار تهران توزیع کرده است .

این فقط نمونه ای است از تفاوت معنای قاچاق در استان سیستان و بلوچستان و سایر مرز های کشور ، همه روزه خبرگزاری های کشور از کشف قاچاق در این استان خبر میدهد ، قاچاق یک وانت برنج ، یک کامیون شکر ، یک اتوبوس که چند عدد تلویزیون قاچاق به همراه داشته است ، این در حالی است که در سایر استان های کشور هیچگاه از کشف چنین محموله های کوچکی خبری مخابره نمی شود و اگر خبری از کشف قاچاق مخابره می شود ، قاچاق کانتینری و در حجم بالا است ، اما چرا تا این حد تفاوت بین سیستان و بلوچستان و سایر نقاط کشور در مبارزه با قاچاق وجود دارد؟  .

اساسا ذهنیتی که در کشور از سیستان و بلوچستان وجود دارد ، یک چیز است و آن قاچاق است . این درحالی که مسیر های خروجی این استان به شدت تحت کنترل است ،ایست بازرسی ماهان ، مهریز ، نائین ، قلعه سنگی در خراسان جنوبی و... که هر شهروند این استان ، هنگام خروج زمینی از استان همواره شاهد برخورد شدید این مراکز بازرسی به کوچکترین کالای قاچاق بوده اند . و میتوان ادعا کرد قاچاق کالای تجاری به مرکز کشور از این استان در کمترین حد است .

اما در بنادر کشور همچون بندر عباس ، قاچاق سازمان یافته به حدی است که فقط یک مورد آن یک محموله 210 کانتینری کشف شده بود و شاید هزاران محموله دیگری که هیچ گاه کشف نمیشود و با بارنامه وکانتینر های پلمپ شده وارد کشور می شود و در هیچ یک از ایست های بازرسی مسیر راه بازدید نمیگردد .

اما واقعیت این است قاچاق کالا در سیستان و بلوچستان محدود به مواد مخدر و سوخت است و همین عامل نیز موجب شده با هرگونه قاچاق به شدت برخورد شود ، اساسا ریسک قاچاق در این استان به حدی بالاست که جز در مورد مواد مخدر ، قاچاق هیچ کالایی از این استان صرفه اقتصادی ندارد ، در واقع به نوعی می توان گفت سیاست های مبارزه با قاچاق کالا از این استان موجب تغییر نوع کالای قاچاق از کالاهایی مانند لوازم خانگی و شکر و برنج به مواد مخدر شده است که خود خطرات بزرگتری برای کشور در پی دارد  .

آنچه ذهنیت مردم و حتی مسئولین استان را نسبت به قاچاق در این استان شکل داده است تفاوتی شکلی قاچاق در سیستان و بلوچستان و سایر مرز های کشور است ، در سایر نقاط کشور قاچاق با ظاهری قانونی و از طریق ایجاد رخنه در نهاد های گمرکی رخ میدهد و اما در این استان قاچاق در مقیاس های خرد و بدون مدارک گمرکی صورت میگیرد و قاچاق چیان این استان ریسک بالایی را در بازرسی ها متحمل می شوند .

و همین ذهنیت منفی موجب شده است که  حتی بیانات رهبر معظم انقلاب در مورد اینکه با قاچاق خرد اگر برخورد هم نشود اشکالی ندارد در عملکرد مسئولین این استان تاثیر نگذارد و شدیدترین برخورد ها  با کوچکترین کالای قاچاق در استان صورت گیرد که نه تنها به فقر در استان دامن میزند که با بالا بردن ریسک کالا ، قاچاق چیان را به سمت قاچاق مواد مخدر سوق میدهد . 

جالب است بدانید که استاندار سیستان و بلوچستان از قاچاق 30 میلیارد دلاری به کشور خبر داده بود ، اما اگر فرض کنیم فقط یک سی ام از این مبلغ سهم مردم سیستان و بلوچستان بود ، درآمد ماهانه حدود500 هزار تومانی برای هر خانوار این استان در پی داشت و فقر برای همیشه از این استان ریشه کن می شد اما ، شاهد هستیم براساس برخی آمار ها حدود 70 درصد مردم این استان زیر خط فقر زندگی میکنند.